Η 21η Ιουνίου είναι μια ιστορική ημέρα για το ελληνικό ποδόσφαιρο – και ας μην την θυμόμαστε για ένα θετικό αποτέλεσμα. Μια μέρα σαν και αυτή, 30 χρόνια πριν, στις 21 Ιουνίου 1994, η Ελλάδα αγωνιζόταν για πρώτη φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, συμμετείχε σε Μουντιάλ.
Είναι και μια ιστρική ημέρα για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Σε αυτόν τον αγωνα της Ελλάδας με την Ααργεντινή, μέρα μεσημέρι στο Στάδιο Φοξμπορο της Βιστώνης, θα έκανε την τελευταια του εμφάνιση σε Παγκοσμιο Κυπελλο ως παικτης και θα εβαζε το τελευταιο του γκολ ο Ντιέγκο Μαραντόνα.
Η ήττα με 4-0 από την Αργεντινή με το γκολ του Μαραντόνα και τα τρία γκολ του Γκαμπριέλ Μπατιστούτα ήταν ένα μάλλον φυσιολογικό αποτέλεσμα. Η διαφορά δυναμικότητας, άλλωστε, ήταν μεγάλη. Αλλά το αποτέλεσμα ήταν δυσκολοχώνευτο για τους Ελληνες φιλάθλους σε εκείνο το περίφημο τουρνουα του 4-4-2.
Ο Αλκέτας Παναγούλιας είχε παρατάξει την ομάδα με Αντώνη Μήνου, Στράτο Αποστολάκη, Θανάση Κολιτσιδάκη, Στέλιο Μανωλά, Γιάννη Καλιτζάκη, Γιώτη Τσαλουχίδη, Δημήτρη Σαραβάκο, Νίκο Νιόπλια, Νίκο Μαχλά (59′ Τάσος Μητρόπουλος), Νίκο Τσιαντάκη (45′ Σπύρο Μαραγκό), Σάββας Κωφίδης.
Η ομάδα είχε δηλαδή στην ενδεκάδα της έναν μετέπειτα προπονητή για ένα μικρό χρονικό διάστημα του ΑΟΞ, τον Σάββα Κωφίδη. Στον πάγκο καθόταν και ένας πρώην παίκτης του Ορέστη Ορεστιάδας, ο Αλέξης Αλεξούδης, που θα έκανε λίγες μέρες μετά το δικό του ντεμπούτο σε Μουντιάλ στο επίσης ντροπιαστικό 4-0 από τη Βουλγαρία.
Εκτός αποστολής είχε μείνει, αν και συμμετείχε στην ομάδα που κατέκτησε την πρόκριση από τα προκριματικά, ο Ροδοπίτης Βασίλης Ιωαννίδης, ο πατέρας του σημερινού άσσου του Παναθηναϊκού Φώτη Ιωαννίδη.
Στις εξέδρες είχαν βρεθεί χιλιάδες Έλληνες φίλαθλοι, κυρίως ομογενείς των ΗΠΑ. Αναμεσά και αρκετοί Θρακιώτες, όπως ο μαθητής τότε Γιάννης Γιαγκίνης, μετέπειτα δημοσιογράφος που δεν έχει αφήσει μεγάλη αθλητικη διοργάνωση με ελληνικό ενδιαφέρον που να μην έχει καλύψει (ειτε μιλάμε για Μουντιάλ και Euro είτε για Ολυμπιακούς Αγωνες).
Με το… καλημέρα του αγώνα, ο Γκαμπριέλ Μπατιστούτα άνοιξε το σκορ για την Αργεντινή. Έγινε κάτοχος της μπάλας, πλάσαρε με το δεξί τον Μήνου και μόλις στο 2ο λεπτό το 1-0 ήταν γεγονός. Στο 45ο λεπτό, ο ίδιος παίκτης με δυνατό σουτ από το ύψος της περιοχής διπλασίασε τα προσωπικά του τέρματα και της ομάδας του.
Το τελικό σκορ διαμορφώθηκε στο 89′ από την άσπρη βούλα του πέναλτι ξανά με τον Μπατιστούτα. Ο επιθετικός της Φιορεντίνα εκτέλεσε τον Μήνου από τα 11 μέτρα με “βολίδα”, έκανε χατ-τρικ και το 4-0 ήταν γεγονός. Η Εθνική ξεκίνησε με συντριβή τις υποχρεώσεις της, αλλά δυστυχώς δεν μπήκε… φρένο στην συνέχεια. Τα ίδια συνέβησαν με την Βουλγαρία και με τους Αφρικανούς της Νιγηρίας μπήκε απλά το κερασάκι στην (πικρή) τούρτα.
Ωστόσο, ενδιαμέσως θα έδειχνε την μεγάλη του κλάση ο Μαραντίνα, Στο 61′ ο προερχόμενος από αποκλεισμό 15 μηνών για χρήση κοκαΐνης Ντιέγκο θα σημείωνε το 3-0 με ένα γκολ ενδεικτικό της σπάνιας κλάσης του, που δεν άφησε περιθώρια αντίδρασης στον Αντώνη Μήνου. Ο μορφασμός του Ντιεγκίτο στην κάμερα, λίγα δευτερόλεπτα μετά το γκολ, εκλήφθηκε ως συμβολισμός για το πληγωμένο λιοντάρι που βρυχόταν ξανά.
Ωστόσο, παραμονές του τρίτου αγώνα της «Αλμπισελέστε» με τη Βουλγαρία σε εκείνο το Μουντιάλ, ο Μαραντόνα πιάστηκε ντοπαρισμένος με κοκτέιλ εφεδρίνης. Αποκλείστηκε από τη συνέχεια της διοργάνωσης, πιο ντροπιασμένος από ποτέ και δεν θα επέστρεφε ποτέ ως παόίκτης στην κεντρική ποδοσφαιρική σκηνή. Το τέρμα του εναντίον της Ελλάδας αποδείχθηκε το τελευταίο του σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, αλλά και το τελευταίο του με τη φανέλα της Εθνικής Αργεντινής…
